Ik hoorde vandaag een baby’tje huilen
Het was in het huis hiernaast
Het huiltje kwam via een open raam
Onze achtertuin ingeraasd
Het huiltje dartelde vrolijk wat rond
Voordat het zijn weg naar mijn oren hervond
Ook daar aangekomen nam het zijn tijd
En bijna raakte het de weg even kwijt
Maar langzaam heel langzaam kwam het aan bij mijn hart
En een keur aan emoties werd daar getart
Blijdschap en vrolijkheid en vreugde en plezier
Dit kleine mensje is zó welkom hier
Maar ook was er toch nog dat kleine beetje pijn
Van hoe het voor ons vorig jaar had moeten zijn
Je kindje dichtbij je, direct bij je thuis
Voor ons was het anders, daar in het ziekenhuis
Weken van onzekerheid, na maanden pas rust
En nu ruim een jaar later nog steeds uitgeblust
Het wordt wel steeds beter, het gaat echt vooruit
Maar liever had ik toch direct dat geluid
Van gehuil in je huis, gewoon daar waar het hoort
In plaats van in een té ver weg ziekenhuisoord
