Voor Iza
Er was eens een prinsesje, heel pril en heel erg klein
Zij groeide die vroege weken nog volstrekt in het geheim
Alleen haar ouders wisten ervan en koesterden hun prinses
Liefdevol spraken ze haar toe in mama’s buikbordes
Ze wilden haar echt heel graag zien, een echo werd geregeld
Een toekomst in onzekerheid is daar toen mee bezegeld
Opgelaten keken ze die dag naar hun prille pracht
Alles zat er aan en op, maar o wat onverwacht
Ze zagen een klein zwart puntje, ergens bij de darm
Dat hoorde daar niet te zitten er klinkt een zacht alarm
Het zwarte puntje groeit en groeit net als de kleine prinses
Haar mama houdt zich groot en sterk en vermijdt alle stress
Na 37 zwangere weken wordt de bevalling ingeleid
En daarmee begint voor onze prinses helaas een nieuwe strijd
Het prille prinsesje wordt geboren na een spoedkeizersnee
Vanaf moment één is het kritiek en nemen de artsen haar mee
Na heel heel heel lang wachten mogen haar ouders er eindelijk bij
Ze schrikken van de aanblik van al die dradenbrij
Een vreselijke tijd breekt aan van beslissen, operaties en wachten
Het prinsesje vecht en heelt en strijdt en gebruikt al haar krachten
Om uiteindelijk maar bij haar ouders te zijn, om uiteindelijk maar te leven
En dat gevecht wordt gelukkig beloond, ze wordt mee naar huis gegeven
Ze heeft het toch maar mooi gered dit prinsesje, deze rots
En nu maakt ze lekker dagelijks haar ouders supertrots
